Ryga

Bardzo chciałam aby ten nasz jeden, przypadkowy, przedświąteczny dzień w Rydze należał do udanych. Zwłaszcza, że na trasie pogoda nas nie rozpieszczała. Albo śnieg sypał jak opętany albo ciężkie, niczym zsiadłe mleko mgły wisiały tuż przed naszymi nosami. Muszę przyznać, że udało nam się zaczarować pogodę i mogłyśmy się cieszyć przejrzystym, mroźnym ale też słonecznym dniem w stolicy Łotwy. Co prawda zaczął się on dosć późno, jako, że jeszcze przed 9 rano zarówno w Rydze jak i Talinie jest jeszcze ciemno :( Spędziłyśmy go snując się po starym mieście, odwiedzając rozliczne kawiarenki i puby dla rozgrzania zmarźnietych członków i rozkoszując się piekną zimą i atmosferą tego miasta. Położona malowniczo nad rzeką Dźwiną, Ryga ze swoim ogromem wręcz zabytków wpisana jest dziś na listę światowego dziedzictwa UNESCO i jest też największą nadbałtycką stolicą. Polacy wciąż traktują kierunek wschodni po macoszemu i często przypinają tym pięknym zakątkom jedną etykietkę - była republika ZSRR. Szkoda, ponieważ zarówno Talin jak i Ryga ma swój własny, unikalny, niepowtarzalny charakter i wręcz zachęca odwiedzających aby dali sie ponieść klimatowi miasta, zagubili choć na chwilę między urokliwymi uliczkami i kamienicami jak też odkrywali każdą z tych stolic jako suwerenną perłę Bałtyku.
Tutaj jednak w przeciwieństwie do Talina, gdzie czuje się powiew Skandynawii zalatuje lekko Mateczką Rosiją. Dumne, komunistyczne molochy, prężące się ku słońcu pomniki oraz brat bliźniak naszego Pałacu Kultury i Nauki są dziś symbolem wybujałej fantazji minionej epoki :)