               |
Przyleciałyśmy do Jakarty wczesnym wieczorem. Niewyobrażalna fala mokrego upału przywarła mi do pleców. Proces oddychania na jakieś pół godziny przestał być zupełnie nieświadomą czynnością. Wciągałam w siebie gąbczaste powietrze i dziwiłam się, że za oknami pada deszcz. Nie powinien. Jednak padał nieustannie przez następne dwa dni naszego pobytu w stolicy.
Kuta jak na imprezowe centrum Bali przystało powitała nas dobiegającą z klubów muzyką, lawirującymi od krawężnika do krawężnika parami i naprawdę cudownie prezentującymi się trannies w pełnym makijażu i seksownych ciuszkach na motorach. Na szczęście nie było to aż tak głośne i przytłaczające centrum hedonizmu jakiego się spodziewałam.
Selmat datang sorgawi – Witamy w raju. Wszystkie trzy Gili Islands reklamowane są bardzo chwytliwym hasłem: No cars, no bikes, no worries. I muszę przyznać, że rzeczywiście tak jest. Z daleka wyglądają jak trzy duże pizze położone obok siebie na turkusowym obrusie. Każda ma tylko taki sam szpinakowy topping. Jako pierwszy przystanek wybrałyśmy Gili Trawangan.
A teraz następuje tak zwany nieoczekiwany zwrot akcji. Naszym następnym celem miały być smoki z Komodo które były dla mnie priorytetem tej wycieczki no a potem Flores, czyli Marelnki must seen w programie. Niestety nie dane nam było wylądować w żadnym z tych miejsc. Pojechałyśmy nawet na lotnisko do Maumeru z nadzieją, że informacje w lokalnych biurach mogą być nie do końca prawdziwe.